We zijn erg blij dat we (minstens twee keer) zijn uitgenodigd om in de Coca Cola-fabriek te spelen, op een plek waar we niet werden verwacht. De sfeer was elektrisch en de artiesten waren onder de indruk van de steun die ze kregen van het personeel en het geweldige enthousiasme van alle bezoekers. Ik wil graag enkele van mijn indrukken delen van het bezoeken van deze specifieke plek.
Kunst is overal. Het ligt als een magneet in verschillende vormen over de hele wereld. Van hedendaagse kunst tot natuurlandschappen. Of je nu over de sporen van de snelweg loopt of in je tuin zit, laat je raken door de aantrekkingskracht van moderne kunst. In een oogwenk ben je getransporteerd naar een andere wereld. Alan Jackson tart de vergelijking. In zijn tentoonstelling "Cycles", die tot en met 4 november te zien is in lifestyle centra zoals gg gallery in Amsterdam, neemt zijn multidimensionele Installatie de bezoekers mee naar Cyberspace. letterlijk. Cyberspace is een genetwerkt computersysteem dat functioneert als een internet der dingen, waardoor verschillende objecten kunnen interageren, communiceren, moeizaam creëren, reproduceren en zichzelf verwijderen. De installatie bestaat uit computertools, audioapparatuur en performancekunst, die via kabels en USB met elkaar zijn verbonden om een volledig computergestuurde omgeving te creëren die de kijker meeneemt in een parallelle fictie. Op deze manier creëert de kunstenaar het decor voor de communicatie tussen verschillende tools en elementen. De installatie is enorm, ze kan niet worden ingeperkt. Het ontvouwt zich over zes volumes, die zijn aangesloten op een computer Main Room die vierentwintig keer zeven draait.
Cyberspace is het toekomstige stedelijke landschap en we moeten profiteren van de kenmerken ervan. We moeten onze ruimtes maken door informatie en ideeën te verspreiden onder een belangrijk deel van de bevolking. Kunst is communicatie, en het is goed om mensen te laten weten dat je ideeën en mensen met elkaar verbindt.
Op weg naar de toekomst zul je de eigenaardigheden van je stad opmerken. Het zal je verbazen om in een paar kwartieren in een land een heel andere levensstijl te zien. Het is echter een feit dat dergelijke veranderingen in levensstijl door iedereen moeten worden gevoeld voordat ze ergens anders kunnen gaan wonen.
Kunst is verbonden met de natuur en de duif heeft leren vliegen. Het lijkt erop dat inspiratie voortkomt uit het feit dat het nodig is om te herscheppen wat eerder is gebeurd.
Het lijkt erop dat het leven een risico wordt als creativiteit niet tot bloei komt. In een tijdperk van groeiende 1966 Chapman, toen hij zijn meesterwerk "Burchill" overwoog, werd hij geïnspireerd om een uitdrukking te gebruiken die luidt: "Als de ironische wind door ruist, en ik naar huis ga om naar bed te gaan."
Creativiteit kan je overal brengen waar je maar wilt. Het ontsnapt aan alle grenzen.
De technologische vooruitgang heeft ons verlost van de saaie midi-herhaling van muziek. We kunnen muziek reciteren die deze keer is gemaakt.
Ik moet iets bekritiseren.
Bij het maken van de videogame Little Big Planet 2 speel je als opgroeiende Stevie Wonder. Je speelt als Stevie Wonder de speler, maar je bedient ook het lied als operazangeres. Het is niet echt een samenwerking, maar het is toch interessant om te zien hoe de speler wordt beïnvloed door de zang en hoe de zang de speler beïnvloedt.
Ik denk dat er veel van dergelijke voorbeelden zijn in de muziek, maar het is een bepaald soort samenwerking als je het wilt bereiken.
Je hebt echter helemaal geen samenwerking nodig, of het soort maken dat verdwijnt.
De muziek van Stevie Wonder is niettemin, men kan het lied dat hij heeft gemaakt dienen, zingen of gewoon de blanco invullen. Of zelfs ten derde – zolang je het niet erg vindt om geen partner te hebben.
Er is ook geen wet in de muziek. Je kunt alles doen wat je wilt. Je kunt met iedereen samenwerken, een vriend het arrangement laten maken, een vriend achtergrondmuziek laten spelen, achtergrondzang laten zingen, de deal sluiten – doe het gewoon.